مبانی شبکه: 3 مرحله برای تقویت مهارت‌های شبکه و پیشرفت شغلی‌تان

شبکه کامپیوتری پایه و اساس هر شغلی است. شبکه، دستگاه ها را به هم متصل می کند و به سازمان اجازه می دهد تا ارتباط داخلی داشته باشند و با جهان خارج نیز ارتباط برقرار کند. اگر به دنبال راه اندازی مجدد حرفه خود در این زمینه پرطرفدار هستید ، یادگیری مبانی اولیه شبکه یک شروع عالی است. در این مقاله، در مورد نحوه ورود به شبکه در سه مرحله آسان بحث خواهیم کرد.

مرحله 1: اجزای یک شبکه را بیاموزید.

اولین قدم برای تبدیل شدن به یک متخصص شبکه ، یادگیری اجزای یک شبکه و نحوه ی عملکرد آنها است.

چندین جزء ضروری در یک شبکه وجود دارد:

1. سوئیچ ها
2. نقاط دسترسی (hotspot)
3. سرورها
4. کلاینتها
5. آدرس های IP
6. روترها و فایروال ها

 

چگونگی عملکرد اجزای شبکه در کنار هم

سوئیچ ها و نقاط دسترسی، دستگاه ها یا “کلاینت ها” را در شبکه به یکدیگرمتصل می کنند تا بتوانند با یکدیگر در ارتباط باشند. هر کلاینت یک برچسب عددی دارد که به عنوان آدرس IP شناخته می شود. این آدرس محل دستگاه کلاینت را نشان می دهد و آن را متعلق به شبکه می داند.

سرورها میزبان هستند و اطلاعات را در قالب محتوای وب، برنامه ها و فایل ها به دستگاه های کلاینت ارسال می کنند. آنها از آدرس IP برای هدایت استفاده می کنند. روترها جریان اطلاعات را از سرورها به کلاینت ها و شبکه های خارج کنترل می کنند. فایروال ها از شبکه در برابر کاربران و پیام های ناخواسته محافظت می کنند.

نحوه عملکرد هر یک از اجزای شبکه:

سوئیچ ها

سوئیچ ها قطعات سخت افزاری هستند که دستگاه ها را در شبکه به یکدیگر متصل می کنند. آنها اجازه می دهند اطلاعات بین رایانه های شخصی، پرینترها، دستگاه های تلفن همراه، سرورها و سایر دستگاه ها به سرعت و به طور کارآمد ارسال شوند. دستگاه ها بوسیله ی کابل به سوئیچ متصل می شوند.

دو نوع سوئیچ وجود دارد: مدیریت شده و بدون مدیریت.

سوئیچ های بدون مدیریت معمولاً برای شبکه های خانگی استفاده می شود. برای ایجاد یک شبکه با سوئیچ مدیریت نشده ، فقط دستگاه ها را به آن وصل کنید.

سوئیچ های مدیریت شده برای شبکه های بزرگتر استفاده می شود. می توانید آنها را پیکربندی کنید تا امنیت شبکه را افزایش دهید و ترافیک شبکه محلی (LAN) را در اولویت قرار دهید. هر دوی سوئیچ مدیریت شده و بدون مدیریت هدف یکسانی دارند: فعال کردن ارتباط بین دستگاهها با ایجاد منابع مشترک.

نقاط دسترسی

نقطه دسترسی یک دستگاه سخت افزاری است که به دستگاه های مجهز به Wi-Fi اجازه می دهد بدون کابل به شبکه متصل شوند. می توان آن را در روتر قرار داد یا از طریق کابل اترنت متصل کرد. نقاط دسترسی معمولاً برای شبکه هایی با دستگاه های متعدد مانند دفتر، مدرسه یا کافی شاپ استفاده می شود.

نقاط دسترسی که به عنوان “هات اسپات” نیز شناخته می شوند ، به افراد امکان می دهد هر دستگاه موجود در محدوده جغرافیایی مشخص را، به شبکه متصل کنند.

سرورها

سرور یک ماشین قدرتمند است که داده ها را به دستگاه های موجود در شبکه ارسال می کند. چندین نوع سرور از جمله وب ، ایمیل ، FTP و هویت وجود دارد.

سرورهای وب، داده ها را از طریق مرورگرهایی مانند Chrome ، Firefox یا Safari به دستگاه های کلاینت ارسال می کنند. آنها صفحات وب و فایل های ذخیره شده در ابر(cloud) را به تلفن ها ، رایانه های شخصی و سایر دستگاه ها تحویل می دهند.

سرورهای ایمیل به برنامه های ایمیل مانند Gmail یا Outlook اجازه ارسال و دریافت پیام را می دهند.

سرورهای FTP (پروتکل انتقال فایل) به شما امکان می دهد فایل ها را از راه دور از یک دستگاه در شبکه خود به دستگاه دیگر منتقل کنید.

سرورهای هویت پایگاه های داده ای هستند که اطلاعات کاربری را برای یک شبکه ذخیره می کنند. سرورهای هویت به بخش فناوری اطلاعات اجازه می دهد تا دسترسی کاربران را تأیید کند.

کلاینت ها

کلاینت ها شامل هر گونه سخت افزار یا برنامه کامپیوتری در یک شبکه هستند که از سرور درخواستِ داده (دیتا)  می کند. این ارتباط کلاینت و سرور چیزی است که باعث عملکرد شبکه می شود.

رایج ترین انواع کلاینت های شبکه که توسط مشاغل استفاده می شود ، رایانه رومیزی (PC) ، لپ تاپ ، تبلت ، تلفن ، چراغ و دستگاه های AI است.

آدرس های IP

آدرس های IP کدهای شناسایی منحصر به فردی برای دستگاه های شبکه هستند که به سرورها می گویند داده ها را به کجا ارسال کنند. یک دستگاه باید دارای آدرس IP باشد تا سایر دستگاه ها بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.

آدرس های IP می توانند عمومی (Public) یا خصوصی (Private) باشند.

آدرس های IP عمومی شبکه شما را به دستگاه ها و شبکه های خارجی متصل می کند.

آدرس های IP خصوصی همچنین دستگاه های شبکه را شناسایی می کنند ، اما آنها فقط برای شبکه شما قابل مشاهده هستند.

اکثر ارائه دهندگان خدمات اینترنتی، آدرس IP عمومی را به روتر شبکه شما و آدرس IP خصوصی را به دستگاه های کاربر اختصاص می دهند. اگر دستگاهی خارج از شبکه شما بخواهد داده ها را به دستگاه کاربری در شبکه شما منتقل کند ، از آدرس IP عمومی روتر شما برای انتقال اطلاعات استفاده می کند. از آنجا ، روتر شما داده ها را با استفاده از یک آدرس IP خصوصی به دستگاه کاربر ارسال می کند.

روترها و فایروال ها

روتر به عنوان دروازه ورود به شبکه شما عمل می کند. همچنین به همه رایانه های شبکه اجازه می دهد از یک اتصال اینترنتی استفاده کنند.

روترها داده های وارد شده به شبکه شما را تجزیه و تحلیل کرده و به آنها می گویند کجا باید بروند.

برای محافظت از شبکه خود در برابر حملات سایبری ، می توانید روترها را با ویژگی های امنیتی بیشتر، سفارشی  (Customize)کنید. یکی از انواع حفاظت فایروال است.

فایروال اساسی ترین سطح امنیت شبکه است. فایروال ترافیک شبکه ورودی و خروجی را اسکن می کند و تصمیم می گیرد که  آن را مجاز یا مسدود کند. می توانید فایروال را طوری پیکربندی کنید که انواع ترافیک را مجاز یا ممنوع کند.

 

مرحله 2:  نقش شغلی مرتبط با شبکه را انتخاب کنید.

دومین قدم برای راه اندازی مشاغل شبکه ای، انتخاب نقش شغلی است. مشاغل زیادی در زمینه شبکه برای انتخاب وجود دارد، از جمله:

• متخصص شبکه
• تکنسین شبکه
• مدیر شبکه
• تحلیلگر شبکه
• مدیر شبکه
• مهندس شبکه
• معمار راه حل های شبکه

 

متخصص شبکه

متخصصان شبکه اجزای شبکه را نصب و پیکربندی می کنند. آنها شبکه های محلی (LAN) ، شبکه های گسترده (WAN) و دیگر سیستم های شبکه را راه اندازی ، پشتیبانی و نگهداری می کنند.

تبدیل شدن به یک متخصص شبکه راهی عالی برای ورود به فناوری اطلاعات است. اکثر کارفرمایان به طور معمول به 2-3 سال تجربه IT یا گواهینامه شبکه سطح ابتدایی مانند

Cisco Certified Entry Networking (CCENT) نیاز دارند. متخصص شبکه یک جایگاه شغلی عملی است که در آن فرصت رشد و ترقی موجود است.

 

تکنسین شبکه

تکنسین های شبکه مسئولیت های متنوعی دارند.

آنها مشکلات نرم افزاری و سخت افزاری درون یک شبکه را برطرف می کنند ، تعمیرات را انجام می دهند ، به روزرسانی های برنامه ریزی شده را انجام می دهند و پشتیبانی فنی را برای کلاینت ها ارائه می دهند. تکنسین های شبکه معمولاً اتصالات خط کابل را بررسی می کنند تا از کارکرد آنها مطمئن شوند. آنها همچنین با یک تیم فناوری اطلاعات برای تجهیز دستگاه ها به نرم افزار امنیتی همکاری می کنند.

یک تیم فناوری اطلاعات معمولاً برای مدیریت نصب و ارتقا سخت افزار و نرم افزار به تکنسین های شبکه خود متکی است.

برای تبدیل شدن به یک تکنسین شبکه ، به طور معمول به موارد زیر نیاز دارید:

• پنج سال تجربه در نقش پشتیبانی فناوری اطلاعات
• لیسانس مهندسی کامپیوتر یا رشته مرتبط
• سابقه قوی در مدیریت سرور ، نصب نرم افزار و ارتقاء
• درک اولیه از کابل کشی شبکه کامپیوتری
• تجربه خدمات مشتری

 

سرپرست شبکه (ادمین)

سرپرستان شبکه بر زیرساخت فناوری اطلاعات یک سازمان نظارت می کنند و از به روز بودن آن اطمینان حاصل می کنند. وظیفه اصلی سرپرست شبکه این است که اطمینان حاصل کنند که همه سیستم عامل های نرم افزاری و سخت افزاری درون یک سازمان به هم متصل هستند و با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند تا کسب و کار را به سمت جلو پیش ببرند.

سرپرستان شبکه باید در زمینه های مختلف شبکه از جمله طراحی ، پیکربندی ، عیب یابی ، ارتقاء ، استقرار نرم افزار ، مدیریت سرور ، ذخیره سازی و امنیت به خوبی آگاه باشند.

برای تبدیل شدن به یک سرپرست شبکه ، باید محصولات و سیستم های شبکه ای رایج مانند Cisco ، Citrix و Microsoft Active Directory را بشناسید. اگر میزان آموزش و تجربه مناسب را داشته باشید ، سرپرست شبکه می تواند یک نقش سطح ابتدایی باشد. می توانید مدرک سرپرستی شبکه را بصورت آنلاین دریافت کنید یا با مدرک علوم کامپیوتر یا مهندسی نرم افزار، تجربه ی خود در این زمینه کاری را تکمیل کنید.

 

تحلیلگر شبکه

تحلیلگران شبکه مسئول شناسایی مسائل تجاری در یک سازمان و حل آنها با فناوری اطلاعات هستند. آنها به شبکه کلاینت خود برنامه ریزی ، طراحی ، تحلیل و پشتیبانی فنی ارائه می کنند. این  سِمت، یک نقش شبکه ای ارشد است که به طور معمول نیاز به مدرک کارشناسی و 1 تا 5 سال تجربه در خدمت به مشتریان و کار در تیم دارد.

تحلیلگران شبکه باید روزانه از بینش تجاری و فنی خود برای ارائه راه حل های فناوری اطلاعات که کارایی و سودآوری یک سازمان را افزایش می دهد ، استفاده کنند.

 

مدیر شبکه

مدیران شبکه دو نقش اصلی دارند:

1. نصب ، پیکربندی و عیب یابی شبکه های رایانه ای مشتری
2. آموزش کارکنان فناوری اطلاعات برای ارائه پشتیبانی فنی عالی و خدمات به مشتریان

هنگامی که یک مشکل فناوری برای یک کلاینت ایجاد می شود، مدیر شبکه مسئول حل آن است – خواه این به معنای استقرار تیم مهندسین ، اتصال مشتریان با تکنسین ها یا سپردن مشکل به دست یک تحلیلگر باشد.

بیش از هر چیز ، مدیران شبکه مشکلات موجود را پیگیری می کنند و سیستم ها و فناوری را برای جلوگیری از تکرار آنها به کار می گیرند.

برای تبدیل شدن به مدیر شبکه ، به موارد زیر نیاز دارید:

• مدرک کارشناسی در سیستم های کامپیوتری یا تجربه معادل آن
• گواهینامه های مربوطه ، مانند حرفه ای شبکه (CCNP) و CompTIA Network+
• تجربه کار با اجزای اصلی شبکه

 

مهندس شبکه

برخلاف سایر نقشهای اجرایی شبکه ، مهندسان شبکه در ارائه به روزرسانی وضعیت شبکه به تصمیم گیرندگان فناوری اطلاعات نقش دارند تا بر تصمیمات تجاری تأثیر بگذارند.

با داشتن مدرک کارشناسی مرتبط و دریافت گواهینامه مناسب از Cisco ، Microsoft و CompTIA ، می توانید به عنوان مهندس، وارد کار شبکه شوید. مهندسان با چندین سال سابقه فعالیت در زمینه کسب و کار می توانند سالانه بیش از 115000 دلار درآمد داشته باشند.

 

معمار راه حل های شبکه

معمار شبکه یک مقام ارشد در فناوری اطلاعات و یک پله بالاتر از مهندس شبکه است. آنها مسئول استراتژی بلند مدت شبکه ی یک سازمان هستند.

معماران شبکه مشکلات شبکه های کامپیوتری را که بر عملیات تجاری تأثیر می گذارد ، تجزیه و تحلیل کرده و نقشه های راه 3-5 ساله برای بهبود عملکرد طراحی می کنند. معماران شبکه علاوه بر طراحی راه حل های شبکه باید بتوانند مسئولیت برنامه ریزی ، بودجه ، مدل و پیگیری عملکرد را داشته باشند.

برای تبدیل شدن به معمار راه حل های شبکه ، به 5 تا 10 سال تجربه در صنعت و انواع مختلفی از گواهینامه ها نیاز دارید که ممکن است شامل چندین مورد از موارد زیر باشد:

CCDA

CCDP

CCDE

CCAr

CCIEروتینگ و سوییچینگ.

CCIEدیتاسنتر.

معمار فنی دارای مجوز Salesforce

مستر ITIL

معمار دارای مجوز Red Hat

 

مطمئن نیستید که باید کدام گواهینامه های سیسکو را کسب کنید؟ بهترین مسیر صدور گواهینامه را برای خود کشف کنید.

در هر یک از این نقش های شبکه ، شما همچنین می توانید در زمینه های خاصی از شبکه تخصص پیدا کنید، مانند:

• امنیت شبکه
• شبکه ابری
• تحقیق و توسعه شبکه
• شبکه بی سیم
• زیرساخت های بی سیم و سیار
• راه حل های سیار
• مدیریت پروژه شبکه ای
• شبکه های مرکز داده

 

مرحله 3: با گواهینامه ها و آموزش شبکه آماده شوید.

سومین قدم برای ورود به شبکه آماده سازی با گذراندن دوره های صدور گواهینامه مبتدی یا متوسط است. سه گواهینامه که هر حرفه ای شبکه نیاز دارد عبارتند از:

• تکنسین شبکه دارای مجوز سیسکو (CCENT)
• همکار شبکه دارای مجوز سیسکو (CCNA) ، روتینگ و سوییچینگ
• CompTIA Network+

 

تکنسین شبکه دارای مجوز سیسکو (CCENT)

 

گواهینامه CCENT نقطه شروع یک حرفه موفق در شبکه است. دوره های آموزشی این گواهینامه به شما نحوه نصب اجزای ضروری ، کارکردن و عیب یابی شبکه را آموزش می دهد. آنها همچنین شما را برای ایجاد امنیت اولیه شبکه آماده می کنند.

در یک دوره آمادگی CCENT با موارد زیر آشنا خواهید شد:

• مسیریابی و سوئیچینگ اصلی
• تعاملات و عملکردهای شبکه
• راه اندازی فایروال
• کنترلرهای بی سیم و نقاط دسترسی
• امنیت اولیه شبکه

هیچ پیش نیازی برای اخذ گواهینامه CCENT وجود ندارد. آموزش این گواهینامه را با گذراندن دوره New Horizons ، Cisco Interconnecting Cisco Networking Devices Part 1 v.3.0 (ICND1) آغاز کنید.

 

همکار شبکه دارای مجوز سیسکو (CCNA) مسیریابی و سوئیچینگ

صدور گواهینامه CCNA سیسکو شما را در زمینه فناوری های اساسی شبکه در روتینگ و سوئیچینگ ، که مهارت های مورد نیاز برای تبدیل شدن به یک مهندس اصلی شبکه است ، مورد آزمون قرار میدهد.

 

صدور گواهینامه CCNA شما را در طیف وسیعی از موضوعات مورد آزمون قرار میدهد ، از جمله:

• دانش بنیادی در روتینگ و سوئیچینگ اصلی
• فن آوری های پیشرفته در روتینگ و سوئیچینگ
• نصب ، پیکربندی ، عملکرد و عیب یابی شبکه
• عناصر QoS
• سرویس های مجازی و ابری
• انواع و ابزارهای کنترل کننده که از معماری شبکه پشتیبانی می کنند

 

مانند CCENT ، هیچ پیش نیازی برای اخذ این گواهینامه وجود ندارد. شما می توانید با گذراندن دوره New Horizons ، Cisco Interconnecting Cisco Networking Devices ، قسمت 1 v3.0 ، قسمت 2 v3.0 یا Accelerated v2.0 برای CCNA آماده شوید.

 

CompTIA Network+

 

گواهینامه CompTIA Network+ تسلط بر عیب یابی ، پیکربندی و مدیریت شبکه را نشان می دهد.

این آزمون شما را در موارد زیر مورد امتحان قرار میدهد:

• طراحی و پیاده سازی شبکه
• پیکربندی ، مدیریت و نگهداری دستگاه
• سوئیچینگ و روتینگ
• توانایی تشخیص کارآمدی و کمبودهای پیکربندی شبکه
• استانداردهای امنیت شبکه ، پروتکل ها و پیاده سازی
• ایجاد شبکه مجازی

 

هیچ پیش شرطی بطور رسمی برای شرکت در آزمون CompTIA Network+ وجود ندارد ، اما کارشناسان توصیه می کنند که شما دارای گواهینامه CompTIA A+ باشید و حداقل 9-12 ماه تجربه کار شبکه داشته باشید.

با گذراندن دوره New Horizons، می توانید برای آزمون گواهینامه CompTIA Network+ آماده شوید.