زیر شبکه یا سابنتیگ چیست؟ پارتیشن بندی یک شبکه می‌تواند به کاهش ازدحام در شبکه و افزایش امنیت نقش کمک کننده داشته باشد. بیایید کمی ساده تر به مفهوم Subnetting بپردازیم؛ اگر تا به حال برای یک شرکت بزرگ کار کرده باشید، به خصوص شرکتی که چندین شعبه دارد، به احتمال زیاد قبلاً با زیرشبکه ها (سابنتیگ) به هر شکلی آشنا شده‌اید.

اما کارمندانی که بخشی از بخش فناوری اطلاعات شرکت نیستند، ممکن است از نقش مهم زیرشبکه در کارشان یا حتی نحوه عملکرد این فرآیند آگاه نباشند. در واقع، مسئولیت‌های روزانه شما، مانند برقراری ارتباط با همکاران در مورد یک پروژه، به لطف امنیت و کارایی ارائه شده توسط زیرشبکه امکان پذیر شده است.

در اصطلاح اساسی، سابنتینگ ایجاد یک «شبکه در یک شبکه» است که اغلب به عنوان یک زیرشبکه یا به سادگی زیر شبکه شناخته می‌شود. همچنین به عنوان یک زیربخش منطقی از یک شبکه IP تعریف می‌شود، یک زیرشبکه از شبکه اصلی محلی‌تر و فشرده‌تر است.

زیرشبکه سازی سابنتینگ اغلب برای اهداف کارآمدی انجام می‌شود و به ترافیک شبکه اجازه می‌دهد تا با حذف نیاز به حرکت از طریق روترهای اضافی، ساده شود. این بدان معناست که داده‌های در حال انتقال می‌توانند مستقیماً به مقصد برسند و هرگونه انحراف احتمالی را که می‌تواند سرعت آن را کاهش دهد به حداقل برساند.

ابتدا نگاهی به IP آدرس ها داشته باشیم:

برای درک کامل فرآیند زیرشبکه سازی، درک آدرس های IP (آی پی آدرس) ها مهم است. آدرس های IP ترکیبی از اعداد 32 بیتی هستند که برای هر دستگاه منحصر به فرد هستند و حداکثر 4,294,967,296 آدرس منحصر به فرد ممکن را در آدرس IP نسخه 4 (IPv4) ارائه می‌دهند.

آن‌ها به چهار اکتت تقسیم می‌شوند که یک گروه هشت بیتی است. رایج‌ترین فرمت قابل مشاهده یک آدرس IP با تبدیل هر اکتت به یک اعشار، جدا شده با یک نقطه ایجاد می‌شود.

در یک آدرس IP، یک پیشوند شبکه (یا شناسه) و شناسه میزبان را خواهید یافت که می‌توان آن‌ها را به عنوان دو فیلد مجزا در نظر گرفت. این‌ها بر اساس پنج کلاس شبکه ای که آدرس IP به آنها اختصاص داده شده است از هم جدا می شوند. کلاس ها بر اساس حروف الفبا نام‌گذاری شده اند، از A تا E.

در سابنتینگ در اکثر موارد، آدرس های IP احتمالاً در کلاس A تا C قرار می گیرند. کلاس D برای Multicasting محفوظ است، که در آن یک میزبان می تواند جریانی از داده ها را به طور همزمان به چندین میزبان ارسال کند. کلاس E، در عین حال، به ترتیب برای اهداف تحقیقاتی در نظر گرفته شده است.

بیشتربخوانید:آنچه باید در مورد IP و نحوه اختصاص به شبکه باید بدانید

چرا از زیر شبکه ( subnetting ) استفاده کنیم؟ و سابنتیگ چیست؟

بلافاصله پس از معرفی سیستم IP، مشخص شد که حتی با ساده‌تر شدن یافتن شبکه‌های خاص، ارسال بسته‌های داده به ماشین‌های خاص در یک شبکه دشوارتر شده است. شبکه‌هایی که به اندازه کافی بزرگ هستند تا کل سازمان‌ها را پشتیبانی کنند، و در آنجا مشکلات عملکرد شبکه شروع به بروز می‌کنند، نمونه‌های خاصی از این مشکل هستند.

سابنتینگ ها با تقسیم کردن شبکه به بخش‌های کوچک‌تر، این مشکل را برطرف می‌کنند و در نتیجه ازدحام را کاهش می‌دهند. به این ترتیب، بسته‌های داده می‌توانند مستقیماً به مقصد ارسال شوند و از گیر افتادن در تنگناها جلوگیری می‌شود (مانند خطوط متعدد زیر زمینی در مترو شهری).

سازمان‌ها می‌توانند از زیرشبکه های IP Subnetting برای تقسیم شبکه‌ها بر اساس محدودیت فیزیکی استفاده کنند، به عنوان مثال. دامنه های پخش کوچک‌تر، یا با استدلال منطقی به عنوان مثال. برای فایروال ها به این ترتیب است که زیرشبکه‌ها (سابنتینگ) انتخاب‌هایی را که روترها انجام می‌دهند را هدایت می‌کنند.

زیرشبکه همچنین برای بهبود امنیت شبکه استفاده می‌شود، زیرا تقسیم‌بندی بین هر زیرشبکه به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا کنترل‌های دسترسی را اعمال کنند – که همچنین به مهار هرگونه رویداد امنیتی کمک می‌کند.

ماسک زیر شبکه چیست؟ (subnet mask)

مانند یک آدرس IP، یک ماسک زیر شبکه از چهار بایت (32 بیت) تشکیل شده است و با همان نماد آدرس IP نوشته می شود. یک مثال معمولی 255.255.255.0 خواهد بود. برای اینکه TCP/IP کار کند، به ماسک زیر شبکه نیاز دارید.

شبکه های کلاس A از یک زیر شبکه پیش فرض 255.0.0.0 استفاده می‌کنند و 0-127 را به عنوان اولین اکتت خود دارند. شبکه‌های کلاس B از یک ماسک زیر شبکه پیش فرض 255.255.0.0 استفاده می‌کنند و 128-191 را به عنوان اولین اکتت خود دارند. شبکه های کلاس C از یک ماسک زیر شبکه پیش فرض 255.255.255.0 استفاده می کنند و 192-223 را به عنوان اولین اکتت خود دارند.

سابنت ماسک یک آدرس IP را تکمیل می‌کند و سابنتینگ ای را که آدرس مذکور به آن تعلق دارد را تعیین می‌کند. یک آدرس IP دارای دو جزء است، آدرس شبکه و آدرس میزبان.

در صورت نیاز به سابنتینگ های اضافی، زیرشبکه قسمت میزبان یک آدرس IP را به یک زیرشبکه و آدرس میزبان تقسیم می‌کند. در واقع یک آدرس IP را ماسک می‌کند و آدرس IP را به آدرس شبکه تقسیم می‌کند.

دروازه پیش فرض (default gateway ) چیست؟

هنگامی که یک کامپیوتر در یک شبکه نیاز به برقراری ارتباط با یک کامپیوتر در شبکه دیگر دارد، از یک روتر استفاده می‌کند. روتر مشخص شده در هاست، که زیرشبکه میزبان را به شبکه های دیگر متصل می‌کند، دروازه پیش فرض نامیده می شود. این کار ترافیک یک زیرشبکه را به دستگاه های زیرشبکه دیگر منتقل می‌کند. این دروازه اغلب زیر شبکه محلی را به اینترنت متصل می‌کند.

سابنتیگ چیست؟ و چرا Subnetting ضروری است؟

سابنتینگ نحوه ساخت آدرس های IP، یافتن شبکه مناسب برای مسیریابی داده ها را برای روترهای اینترنت نسبتاً ساده می‌کند. با این حال، در یک شبکه کلاس A (به عنوان مثال)، ممکن است میلیون‌ها دستگاه متصل وجود داشته باشد، و ممکن است مدتی طول بکشد تا داده ها دستگاه مناسب را پیدا کنند. به همین دلیل است که سابنتینگ یا زیرشبکه مفید است: زیرشبکه آدرس IP را برای استفاده در طیف وسیعی از دستگاه‌ها محدود می‌کند.

از آنجایی که یک آدرس IP محدود به نشان دادن آدرس شبکه و دستگاه است، از آدرس های IP نمی توان برای نشان دادن اینکه یک بسته IP باید به کدام زیر شبکه برود استفاده کرد. روترهای درون شبکه از چیزی به نام زیر شبکه ماسک برای مرتب کردن داده ها در زیرشبکه ها استفاده می‌کنند.

مزایای سابنتیگ چیست؟

سابنتینگ دامنه های پخش را تقسیم می‌کند، به این معنی که ترافیک به طور موثر هدایت می‌شود و سرعت و عملکرد شبکه را بهبود می‌بخشد.
ماسک سابنتیگ چیست؟ ماسک سابنتینگ تضمین می‌کند که ترافیک در زیر شبکه تعیین شده خود باقی می‌ماند. این امر ازدحام عمده را کاهش می‌دهد و بار وارد شده به شبکه را کم می‌کند. با شبکه های فرعی، مسافت کمتری باید توسط بسته های داده طی شود و عملکرد شبکه را افزایش می‌دهد.
با زیرشبکه های مختلف در شبکه‌ی بزرگ‌تر خود، می‌توانید از نقشه‌های مسیر آگاهی بیشتری داشته باشید. این‌ها به شما کمک می‌کند تا تهدیدات بالقوه را شناسایی کنید. با سابنتینگ ، دستگاه ها نمی‌توانند به کل شبکه دسترسی داشته باشند، به این معنی که شرکت ها می‌توانند تعیین کنند که کدام سخت افزار و کاربران به داده های حساس تر دسترسی داشته باشند. با این مزیت، امنیت شبکه را می‌توان افزایش داد.
سازماندهی صحیح در کسب و کارهای بزرگ بسیار مهم است. این به گسترش newtork و روترهای شما کمک می‌کند. با زیرشبکه سازی، شرکت‌ها کنترل کاملی بر ترافیک و بسته‌های داده خود دارند.

نتیجه

در این مطلب در مورد «subnetting چیست؟ »، خواندید که چگونه از طریق مفهوم سابنتینگ ، می‌توانید یک آدرس IP را به طور مؤثر به واحدهای کوچک‌تر، که به عنوان شبکه‌های فرعی شناخته می‌شوند، تقسیم کنید. این شبکه‌های فرعی از طریق زیرشبکه به یکدیگر متصل می‌شوند که اتصال شبکه کارآمدی را فراهم می‌کند و سطح امنیت در برابر حملات سایبری را افزایش می‌دهد.

برای درک بیشتر مبحث زیرشبکه یا سابنتینگ ، در کنار سایر مفاهیم مهم شبکه، می‌توانید به دوره‌های تخصصی امنیت سایبری دوران آکادمی مراجعه کنید. این آموزش‌ها شما را در استفاده از مفاهیم شبکه و کاربردهای متعدد آن در امنیت سایبری، هک و سایر پست‌های مرتبط، مهارت می‌بخشد.